[Sohrab]

یادی از احمد ظاهر

دوستداران هنر و آهنگهای احمد ظاهر، آوازخوان پرآوازه افغانستان در محفلی در دوشنبه از روز تولد هنرمند محبوبشان تجلیل کردند.

در این محفل، شاعران و نویسندگان، آهنگسازان و آوازخوانان از سراسر تاجیکستان گرد هم آمده بودند و مهمانانی هم از افغانستان و ایران در این محفل شرکت نمودند.

جوربیک نذری یف دانشمند تاجیک و عضو وابسته فرهنگستان علوم تاجیکستان، که 35 سال در افغانستان به عنوان مترجم انجام وظیفه نموده است، خاطراتش را از آشنایی با احمد ظاهر برای شرکت‌کنندگان محفل بیان می‌کرد:

“احمد ظاهر ترانه‌های هندی را معمولاً به زبان دری می‌خواند. مثلاً، محمّد رفیع آهنگی را به زبان هندی خیلی خوب می‌خواند و مردم آن را بسیار دوست می‌داشتند."

"به همان آهنگ محمّد رفیع، احمد ظاهر یک غزل مشهور حافظ شیرازی «ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی» را زیبا و پُر از درد سروده است. جان آدم را می‌گیرد"

آقای نذری یف افزود: "شنیده ام امروز بعضی از آوازخوانهای شناخته هندی همین سرود احمد ظاهر را به زبان دری می‌خوانند. احمد ظاهر هم موسیقی معاصر و هم موسیقی کلاسیک هندی را زیاد دوست می‌داشت.”

محمدرضا تاج‌الدّین شاعر و نویسنده ایرانی، که همچنین در محفل یادبود احمد ظاهر حضور داشت، شخصیت این مرد هنر را چنین توصیف کرد:

“احمد ظاهر قبل از همه شخصی بود که عرفان را به حدّ خودش می‌دانست، شناخت عمیقی از شعر فارسی داشت و علاوه بر این صدای فوق العاده زیبا و خوب داشت. از این جاست، که اشعاری که احمد ظاهر خوانده است، هم در ایران هم در افغانستان و هم در تاجیکستان و پاکستان، یعنی هر جایی که فارسی‌زبانان آنجا هستند، محبوبیت داشت و هنوز هم به او گوش می‌دهند و صدا و سرودش را دوست دارند."

از سال 2006 به این سو همه‌ساله روز 14 ژوئن علاقمندان هنر احمد ظاهر گرد هم می‌آیند و آهنگ و ترانه‌های او را اجرا می‌کنند.

سلطان حمد در تاجیکستان به عنوان پژوهشگر هنر احمد ظاهر شناخته شده است و همه‌ساله برای دوستداران هنر او محفلی با شرکت شاعران و آهنگسازان و سراینده‌ها برگزار می‌کند

وی می‌گوید: “احمد ظاهر 33 سال عمر دیده و از تنها 15 سالش را، صرف ایجاد سرود و آهنگ و اجرای آنها کرده است. در طول این 15 سال او بیش از 600 آهنگ ایجاد کرده است، که هر کدامی با زیبایی و ناتکراری، بی‌سابقه می‌باشد."

"تا امروز چندین کتابها و رساله‌های علمی در رابطه به حیات و ایجادیات احمد ظاهر در تاجیکستان و زادگاه او-افغانستان تألیف شده است.