پایگاه تاجیکان

اعتراض مدنی و را هپیمایی ضد برترخواهی در غور

پس از خیزش تاریخی و بی سابقه ای شانزدهم آذر ( قوس ) در شهر کابل که هزاران نفر به خیابان ریختند و گفتند که " ما افغان نیستیم " ، اکنون در شهر های دیگر نیز حرکت های اعتراضی همسان یکی از پی دیگر در حال به راه می افتند.

غیاثپور کاظمی

در ادبیات سیاسی ، فرهنگی و جامعه شناسانۀ نویسندگان افغانستانی ،بعضی اوقات از واژه «فرهنگ ملی» استفاده می کنند. ولی من فکر نمی کنم که  استعمال آن درست باشد. زیرا وقتی  ملت نشده ایم ، چطور می توانیم از «فرهنگ ملی » نام ببریم .

اما چیزیکه داریم، در وطن ما فرهنگ های اقوام ، ملیت ها وجود دارد.

دکتر مجیب الرحمن رحیمی
پژوهشگرعلوم سیاسی در دانشگاه ایسکس-بریتانیا

تذکر:

-هفته‌ی قبل در بحث "دو حکایت متفاوت از یک روی‌داد" در برنامه‌ی پرگار تلویزیون فارسی بی بی سی، به اشتراک عبدالمجید مهاجرانی و قاسم درانی، که به ریشه یابی اختلاف شیعه و سنی اختصاص داشت اشتراک کردم. در این نوشتار تلاش می‌کنم دیدگاه‌ها و برداشت‌هایم در بحث را خلاصه نمایم. با توجه به وسعت و

داکتر الکساندر بویارف

گزارنده به پارسی: عزیز آریانفر

یو ئه جی ها 1 (سارمات های خاروی)، پس از لشکرکشی های ناکام آسیای قدامی کیمیری ها  Cimmerians، اسکیت ها و ماساگت ها Massagets، از استپ های توران و کشور خُتن، سر بر آوردند. هنگامی که اسکیت ها کشورهای آسیای قدامی را با یورش های شان زیرورو می کردند، ماساگت ها با مادها بر سر ایران خاوری (غرب افغانستان کنونی و آسیای میانه) درگیر نبرد بودند.

ادامه مطلب...

بی بی سی پارسی

صدها نفر در کابل در اعتراض به پخش اظهاراتی در یک برنامه تلویزیونی در مورد اقوام غیرپشتون، راهپیمایی کرده و از دولت خواسته‌اند که جلو "اهانت به اقوام" را بگیرد.

اخیراً به دنبال بالا گرفتن جنجال‌ها در جریان بررسی طرح قانون ثبت احوال نفوس در پارلمان، یک تحلیلگر در تلویزیون ژوندون در مورد اقوام غیرپشتون سخنانی به زبان آورد که واکنش‌های زیادی را برانگیخت.

درویش دریادلی

اوغان ملتی ها، سورخلقی ها، طالب ها، گلبدینی ها و دیگر همه سمسوری ها و فاشیست های اوغان ( پشتون )، در خلوت و در نبشته گک های خود و در نشست ها و گرد هم آیی های پشتونی / اوغانی خود، در گفتگو و مشاعره و مشاجره ، هر سخن ناشایست و هر دشنامی که از هر زبان یاد گرفته اند ( پشتو، فارسی، اردو،

حسیب احمد حاجتی بلهیکایی- روزنامه‌نگار

من "حرامی"؛ "ناخلف" و "مهاجر" نیستم؛ من فرزند اصیل این مرز و بوم و مالک اصلی کشوری بنام جعلی افغانستان‌ استم و این‌جا خانه‌ی من است. آن‌های که مرا قبول ندارند بروند در کنار برادران خود و در "اسرائیل" زنده‌گی کنند.

گاهی مجبور می‌شویم از خود دفاع کنیم و در برابر دژخمیان قرن بیست و یک بی‌ایستیم و از ددمنشان قرون اوسطا نفرت داشته باشیم و از نژاد، هویت، زبان و فرهنگ خود دفاع کنیم.

داکتر الکساندر بویارف

گزارنده به پارسی دری: عزیز آریانفر

سارمات های خاوی:

سارمات ها (Sarmatians، Sauromats) ی خاوری، تیره های نام آشنایی اند: کوشانی ها (تخاری ها و یویجی ها-  Tocharians و Yueh)، کانگویی ها (kangyuys)، آسیانی ها (asians)1، آلن ها (Alans )، و شاید هم جمعیت کوچی دارنده فرهنگ پازیریک. آن ها از ژرفای آسیا برخاسته بودند: دشت های خاوری قزاقستان، آسیای مرکزی و کشور ختن. اما این دشت ها می تواند میهن ایشان بوده باشد.

وهاب سائس

یک قرار داد امنیتی میان نمایندگان آمریکا و ژاپن در سال 1952 در سنفرنسیسکو آمریکا به امضا رسید.
زاپنی ها نسبت به قرار داد امنیتی با امریکا به عنوان یک فرصت نگاه می کردند و در نتیجه، توفیق یافتند تا از آن قرار داد به نفع ملت و کشور خویش نمایند.

داکتر الکساندر بویارف

گزارنده به پارسی دری: عزیز آریانفر

پدیده یی  به نام «تورک» 2:

در دوران باستان، یونانیان یکی از برج ها (صورت های فلکی) را که جایگاه مهمی در آسمان دارد، ارکتوس (Arktos)- «خرس» (دب اکبر و دب اصغر) نام دادند. شگفتی آور این که پسان ها معلوم شد، که برج «دب اکبر» را بسیاری از توده ها به همین نام «خرس» می شناخته اند، که دور ترین آن ها بومیان امریکایی اند. این